COLIN BAL
27 APRIL 1975
GEBOREN IN ROTTERDAM
NU WOONACHTIG IN MIDDELBURG
GETROUWD MET ANGELIEN
TROTSE VADER VAN ISABELLA EN GABRIELLA
KERNPUNTEN:
VOLGENS MIJN VROUW BEN IK BEHULPZAAM, ZEER CREATIEF, AANPAKKER, BEETJE DRUK EN ALTIJD VOL IDEEËN.
27 APRIL 1975
GEBOREN IN ROTTERDAM
NU WOONACHTIG IN MIDDELBURG
GETROUWD MET ANGELIEN
TROTSE VADER VAN ISABELLA EN GABRIELLA
KERNPUNTEN:
VOLGENS MIJN VROUW BEN IK BEHULPZAAM, ZEER CREATIEF, AANPAKKER, BEETJE DRUK EN ALTIJD VOL IDEEËN.
Mijn jeugd
Tot mijn 13e woonde ik in de wijk spangen (R’dam), daarna kwam ik door omstandigheden elders terecht. Op je 18e wordt je geacht volwassen te zijn en stopt elke begeleiding.
Ik zat nog op school, maar woonde wel zelfstandig. Niet echt optimaal, waardoor ik op advies van een kennis beroepsmilitair ben geworden. Dit voelde goed om meer structuur en discipline in mijn leven te brengen.
Mijn diensttijd
ik kwam uiteindelijk terecht bij het 17e garde fuseliers prinses Irene. Daar leerde ik mijn loopmaatje Dennis kennen die in hetzelfde peloton zat. Marco was mijn groepscommandant, ook Remco maakte er deel van uit. Robert, beste vriend van Marco, zat in het 2e peloton.
Hier groeide de basis voor de ontwikkelingen die nu gaande zijn. Samen met Marco, Remco en Robert vormen we nu gezamenlijk het bestuur van de Stichting Heart.
Na mijn diensttijd
in de loop van de jaren begon ik te merken dat de commerciële branche mij niet genoeg persoonlijke voldoening gaf. Langzaamaan begon ik steeds meer vrijwilligerswerk te doen voor veteranen, maar ook voor dieren in nood. Ik heb de afgelopen jaren verschillende dingen gedaan zoals geld inzamelen voor een op te knappen school in Bosnië, veteraan in de klas, nullijn ondersteuning voor veteranen, project bij werkgever waarbij uiteindelijk 10 veteranen werden geplaatst waaronder een aantal met een afstand tot de arbeidsmarkt, lid klankbordgroep veteranen voor veteranendag, organiseren van trips naar onder andere Bosnië met oude maten, geld inzamelen voor de Bosnische beer of het opknappen van leeuwen en tijgeropvang.
Stichting Heart en 75 jaar vrijheidstour
ik zei direct ja toen Marco mij vroeg om lid te worden van het bestuur van h.e.a.r.t. het er proberen te zijn voor de nabestaanden van geüniformeerden die omgekomen zijn in actieve dienst is misschien wel het mooiste en belangrijkste in mijn professionele/vrijwillige carrière dat ik gedaan heb en tot nu toe doe.
Wat gelijk al opviel was het grote enthousiasme waarbij de sportiviteit van alle grote sponsoracties een belangrijke rol spelen.
Van een Elfstedentocht, krav maga toernooi tot obstical run. Aangezien ik altijd vol ideeën zit volgde al snel het gevoel om als lid van het bestuur niet achter te kunnen blijven. Uiteindelijk is deze tocht ontstaan waarbij wij hopen dat er meer aandacht komt voor de nabestaanden en het leed wat ze altijd meedragen of dit nu 75 jaar of 10 jaar geleden is.
Het organiseren van de 75 jaar vrijheidstour vereist nu de structuur en discipline die ik vanuit mijn diensttijd heb meegekregen. Waarmee de cirkel weer rond is.